The Human Foodprint
Σπάνια βρίσκουμε ανθρώπους στον κύκλο μας με τους οποίους να μιλάμε με τόσο πάθος όσο εμείς σε συζητήσεις που αναφέρονται σε θέματα όπως τα περιβαλλοντικά ζητήματα, η επίδρασή μας στον πλανήτη, οι επιχειρήσεις που επωφελούνται ενώ γνωρίζουν ότι ρυπαίνουν τις κοινότητες και η κλιματική κρίση.
Ξέρετε, όλα τα ενδιαφέροντα θέματα που αρέσουν στους ανθρώπους να συζητούν.
Ο κόσμος μας διαμορφώνεται από τις επιλογές μας. Συχνά αγνοούμε τους αθόρυβους συντρόφους της καθημερινής μας ζωής που έχουν τεράστιες επιπτώσεις στον πλανήτη μας - την πλαστική συσκευασία των τροφίμων.
Και είναι εύκολο να το αγνοήσουμε. Βλέπουμε μόνο ένα κομμάτι του προβλήματος: μία πλαστική συσκευασία τη φορά.
Μόνο όταν οι δημόσιες υπηρεσίες πάνε στην απεργία, βλέπουμε τα σωρούς σκουπιδιών στους δρόμους μας.
Το καλλιτεχνικό μας έργο, "Το Ανθρώπινο Οικολογικό Ίχνος," γεννήθηκε από τις ανησυχίες μας σχετικά με την επίπτωση που αφήνουμε.
Ανάμεσα στα αυξανόμενα παγκόσμια προειδοποιητικά σήματα για την ευημερία του πλανήτη μας, βρεθήκαμε αντιμέτωποι και με το πρόβλημα του πλαστικού.
Κάθε επίσκεψή μας στο κατάστημα έγινε υπενθύμιση της συλλογικής μας συνεισφοράς στα βουνά των πεταμένων πλαστικών. Συνειδητοποιήσαμε ότι αυτές οι φαινομενικά περαστικές, συχνά διάφανες και αθώες συσκευασίες κρύβουν μια πολύ πιο σημαντική ιστορία.
Αλλά τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να δώσουμε ζωή σε αυτούς τους φαντάσματα της κατανάλωσης; Τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να τους καταστήσουμε ορατούς και αδύνατους να αγνοηθούν;
Έτσι ξεκίνησε ο ταξιδιωτικός μας προορισμός, ψάχνοντας να δώσει σχήμα στα συχνά αόρατα.
Κάθε φορά που ήρθαμε σε επαφή με τη συσκευασία των τροφίμων, κατανοήσαμε το μονοπάτι της - από την απομακρυσμένη εξόρυξη πετρελαίου μέχρι τον προσεκτικό σχεδιασμό των καλουπιών συσκευασίας, είδαμε τη σύνδεση. Η ενέργεια που δαπανήθηκε, οι πόροι που καταναλώθηκαν, ο κόσμος που μεταμορφώθηκε.
Παρατηρήσαμε τα σχέδια και τον σκοπό τους να ενισχύσουν το σχήμα στο οποίο κρατούνται τα τρόφιμα. Η ιδέα ότι υπάρχει ένας βιομηχανικός σχεδιαστής που μοντελοποιεί αυτά τα αντικείμενα ήταν πάντα απίστευτη για εμάς.
Για το έργο μας, επιλέξαμε το γυψοσανίδα ως το μέσο μας, ένα υλικό με δεύτερη ζωή, που μπορεί να επιστραφεί στη Γη χωρίς καμία βλάβη. Με κάθε χύσιμο, κάθε καλούπι, φέραμε στον κόσμο τις πλακίδες ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΧΝΟΥΣ.
Αφού οι φόρμες από γυψοσανίδα σκλήρυναν, ζωγραφίσαμε χειροποίητα επιλεγμένα σχήματα και μορφές των πλακιδίων - μερικές φορές τα επιδιωκόμενα χαρακτηριστικά σχεδιασμού των συσκευασιών και μερικές φορές τα κενά μεταξύ τους.
Σε αυτήν τη στιγμή της διαδικασίας, η αντίθεση μεταξύ βιομηχανικά κατασκευασμένων και χειροποίητων κομματιών έγινε παρούσα παντού.
Με το να ζωγραφίζουμε τα στοιχεία των πλακιδίων με έντονα και εντυπωσιακά χρώματα, τα συνδέσαμε με μια μεγαλύτερη διαπλεκόμενη οντότητα, αντιπροσωπευτική της μεγαλύτερης εικόνας και του επείγοντος ζητήματος.
Τα πολύχρωμα επισημασμένα τμήματα θυμίζουν επίσης τον τρόπο που παρουσιάζονταν οι συσκευασίες στο διάδρομο των σούπερ μάρκετ - φωνάζοντας για την προσοχή μας.
Καθώς τα σχήματα πολλαπλασιάζονταν, έγιναν περισσότερο από απλή τέχνη. Έδωσαν μια εικόνα της πραγματικής ποσότητας των ίδιων συσκευασιών που πετάγονται - ένα κομμάτι του προβλήματος. Έγιναν σαν μια στρατιά στοιχισμένων στρατιωτών που αντιμετώπιζαν τις επιλογές μας.
Τα ίδια τα έργα τέχνης είναι επίσης μόνο ένα κομμάτι της πλήρους ιδέας. Τα πλακίδια ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΧΝΟΥ προορίζονται να επεκταθούν στα δωμάτια όπου παρουσιάζονται και να καταλάβουν χώρο. Αντίθετα με τους απομακρυσμένους συγγενείς τους, δεν προορίζονται για ρύπανση αλλά για τη βελτίωση της ζωής μας. Ο γύψος έχει απίστευτη ικανότητα να ρυθμίζει το περιβάλλον απορροφώντας υγρασία όταν υπάρχει υπερβολική και απελευθερώνοντάς την όταν το δωμάτιο είναι ξηρό και ζεστό.
Το "Ανθρώπινο Οικολογικό Ίχνος" είναι έκκληση προς τη συνείδηση, ένα υπενθύμιση ότι κάθε επιλογή και κάθε αγορά έχει επίδραση στον κόσμο μας.
Η τέχνη έχει τη δύναμη να διαμορφώσει όχι μόνο την αισθητική αλλά και την κατανόηση μας του κόσμου που συν-δημιουργούμε.
